Vermageringskuur

Zo ongeveer een half jaar heb ik gewerkt aan het verhaal van KOFFIEVREUGD. Van december tot begin juni. Nergens anders nam ik tijd voor. Al helemaal niet om een stukje te gaan wandelen. Dat was aan mijn kilo's te merken, die groeiden met 3 stuks naar 90,6. Zelfs heb ik vele keren de schaakclub niet bezocht. Zo was ik bezeten van het schrijven. Steeds was er weer een hersenkronkel die ik aan de laptop wilde toevertrouwen. Maar wat was dat een heerlijkr periode! Steeds weer creatief bezig zijn. Wat een genot! Zelfs als ik op advies van een kennis weer eens flink ging schrappen. Want dat weet ik nog uit mijn tijd als chef-eindredacteur op de redactie Economie. Als je goed schrapt in een tekst, zo dat de teneur overeind blijft, dan geeft dat voldoening. Bij een boektekst is dat niet zoveel anders, als je maar hard genoeg bent voor je eigen tekst. Nadat ik die dikke 51.000 woorden genoeg vond, gingen we op vakantuie. Naar de bossen van het Sauerland. Met de heuvels had ik niet zo'n rekening gehouden. Alleen al om bij ons hotel te komen moest ik dagelijks zo'n 100 meter omhoog gaan. Deels over de straat, deels over een trap. Dat was oeffff,,,, oefff,,, oeff,,,oef! Vier dagen lang. En die heuvels zijn  echt overal, dus overal moest ik oeffen. En 't was nog warm ook,op het hete af. Het luie zweet ben ik daar kwijt geraakt. Wel 6 kilo in vier dagen! Opeens kan ik weer een paar oudere broeken aan. En het voelt meer dan goed, beter zelfs.